25 Feb Galicia Central – Catálogo das Paisaxes de Galicia
Esta área ocupa parcial ou totalmente os concellos de Oza-Cesuras, Aran- ga, Cerceda, Tordoia, Ordes, Mesía, Curtis, Trazo, Oroso, Frades, Vilasan- tar, Sobrado, Val do Dubra, A Baña, Negreira, Ames, Santiago de Com- postela, O Pino, Arzúa, Boimorto, Toques, Brión, Rois, Padrón, Teo, Vedra, Boqueixón, Touro, Vila de Cruces, Melide, Santiso, Agolada, A Estrada, Silleda, Lalín, Rodeiro, Dozón, Forcarei, Beariz, Avión, O Irixo, Boborás, Pi- ñor, O Carballino, San Cristovo de Cea, Leiro e Maside. Para os efectos da catalogación subdivídese en oito comarcas paisaxísticas: Terra de Ordes, Terra de Santiago-A Barcala, Terra de Melide-Arzúa, Tabeirós, A Ulloa, Te- rra de Montes-Alto Lerez, Deza e O Carballiño. As descricións apóianse nas comarcas paisaxísticas para poder abordar correctamente a grande área que ocupa.
A Grande Área Paisaxística (GAP) Galicia Central con gura unha extensa super cie de máis de 515.000 ha, o que representa o 17 % da super cie continental de Galicia. Esta ampla área paisaxística, a de maior vagantío, que se inscribe na chamada penechaira galega sitúase entre as provin- cias da Coruña e Pontevedra, abranguendo algúns sectores das provin- cias de Lugo e Ourense. Nesta extensa super cie inclúese unha heteroxé- nea variedade de situacións, abranguendo grandes vales sublitorais das cuncas do Tambre e do Ulla, parte do val interior do río Miño na cunca alta do río Avia, así como estribacións montañosas da Dorsal Galega.
O seu perímetro oriental vén referenciado polas serras centro-occiden- tais, que constitúen unha especie de columna vertebral do territorio galego, estendéndose nunha aliñación de norte a sur, separando as provincias atlánticas das do interior (dende Estaca de Bares e a Serra da Faladoira ata o Suído e os Montes da Paradanta, na ribeira do Miño). A dorsal interrómpese co curso do Ulla, o que permite integrar nesta área a comarca da Ulloa da provincia de Lugo ao leste deste eixo. A dorsal cam- bia a orientación cara ao suroeste coas serras do Suído e Testeiro, de xeito que se introduce na provincia de Ourense para incorporar a comarca do Carballiño. Polo noroeste, as serras de Soneira e de Montemaior, os mon- tes do Xalo e de Tieira fan de separación das áreas litorais. Polo suroeste, algunhas elevacións de menor entidade de nen o perímetro, alternando cos vales que ltran os cursos de auga que regan este territorio antes de adentrarse nas rías baixas.